Opis
Tom 7 Lectio divina do Ewangelii św. Mateusza omawia tzw. piątą mowę Jezusa, nazywaną Mową eschatologiczną. Znajduje się ona w rozdziałach 24 i 25.
W swojej drugiej mowie, określanej przez egzegetów Mową apostolską, Jezus nakreślił zasadnicze linie metodologiczne misji Dwunastu, natomiast w pierwszej, Kazaniu na górze, wskazał podstawowe treści tejże misji. W trzeciej mowie – Mowie w przypowieściach – Jezus przedstawił konkretne przykłady przepowiadania, aby dwunastu apostołów i ich następcy w możliwe najbardziej praktyczny sposób nauczyli się, jaką formę powinno zawsze przyjmować ich przepowiadanie lub katecheza. W czwartej mowie – Mowie kościelnej – Jezus pragnie pouczyć apostołów o nowej rzeczywistości, jaką On postanawia zbudować wokół siebie. Jest to mowa do uczniów o życiu wspólnoty.
Z kolei w obecnej piątej mowie – Mowie eschatologicznej – Jezus poucza apostołów o tym, co ma nastąpić w czasach ostatecznych.
Spis treści
Wprowadzenie
Usytuowanie w kontekście biblijnym
Mt 23,1-12
Nie mistrzowie i nie ojcowie, tylko uczniowie
Wcześniejsze wydarzenia historyczne
„Nowość” i tradycja
Surowy i bardzo trudny tekst
W stylu prorockim, ale z goryczą
Rozdział antyfaryzejski
Wzmianka o „tym pokoleniu”
Lamentacja prorocka
Podwójne odniesienie
Dwie różne perspektywy
Katedra Mojżesza
Kościół nie składa się z herosów
Droga „Mateuszowa”
Znaczenie rozeznawania
Część opinii publicznej
Szacunek i równa godność
Perspektywa chrześcijańska
Mt 23,13-22
Tekst budzący strach
„Biada” i błogosławieństwa
Ryzyko manipulacji
Sens pierwszego oskarżenia
Niebezpieczeństwa prozelityzmu
Ślepi przewodnicy i labirynt
Jak postępować z przysięgami
Mt 23,23-32
Szacunek dla hierarchii wartości
„Caritas ordinata”
Rzeczy najważniejsze
Istotne jest wnętrze
Dzieci proroków
Mt 23,33-39
Surowa groźba
Płacz nad Jerozolimą
Nadzieja w rozpaczy
MOWA ESCHATOLOGICZNA
Ostatnie publiczne słowa Jezusa
Podział mowy
Królestwo jest blisko
Prorok Daniel jako tło
„Potraktują was tak samo”
Metafora rzeki i drzewa
Tajemnica licznych cierpień
„Paruzja / dzień Pański”
Mt 24,1-14
Ostatnie gesty/słowa Jezusa
Lecz przyszłość jest owiana tajemnicą
Piąta cecha Kościoła
Wytrwałość i dar męczeństwa
Znaki bliskości paruzji
Mt 24,15-19
Czas, którego nie można stracić
Nie ma już czasu do stracenia!
Mt 24,20-28
Wielki ucisk
Konieczność rozeznawania
Mt 24,29-31
Hipotezy apokaliptyczne leżące u podstaw mowy
Znak Syna Człowieczego
Imię ponad wszelkie inne imię
Mt 24,32-44
Kwiat migdałowca i pęd figowca
Niebezpieczeństwo błędnego zrozumienia
„Lectio difficilior”
Istota przesłania Mateusza
Powróci w sposób nagły i niespodziewany
Jak postępować w „międzyczasie”?
Mt 24,45-51
Pierwsza przypowieść
„Niebezpieczna” odpowiedzialność
Prymat życia i rozeznawania
Sługa wierny i sługa niegodziwy
Mt 25,1-13
Dziesięć panien
Zapasowa oliwa i lampa
Oliwa jest niepodzielna
Ogień, światło i słowo
Mt 25,14-30
Przypowieść o talentach
Mateusz, który rozwija Marka
Każdemu daje się „secundum mensuram suam”
Przesłanie Mateusza
Problemem nie jest ilość
Głębsza sugestia
Los złego sługi
Mt 25,31-46
Sąd ostateczny?
Jezus i Jego uczniowie
Syn Człowieczy w chwale
Paradoksalny widok
Widowisko, które wprawia w osłupienie
Wiele możliwych interpretacji
Wolą Boga jest zbawienie wszystkich
Bezkresne horyzonty łaski
„Mnieście to uczynili”
Tragedia zatracenia
Podstawowa bibliografia
ISBN: 978-83-7519-386-2
Format: 115x165 mm
Oprawa: miękka
Rok wydania: 2016
